در این ویدیو دکتر جو دیسپنزا به شما می‌گوید که چگونه زندگی خود را با استفاده از ذهن و مثبت اندیشی در جهت مثبت تغییر دهید و بسیاری از بیماری های مزمن را از خود دور کنید. همچنین وی از آزمایشاتی که بر روی افراد توسط دارونماها شده و اینکه چطور بیماری آنها بهبود پیدا کرده است می‌گوید. این ویدیو را از سایت رو به بالا دانلود کنید.
چطور می‌توان سبک زندگی را در آینده تغییر داد؟
برخی از ما برای بیدار شدن نیاز به یک زنگ هشدار داریم. یک پژوهش اخیر در اپی‌ژنتیک (ورا ژن‌شناسی) می‌گوید که این محیط است که ژن را مخابره می‌کند. ژن‌ها مانند چراغ درخت کریسمس هستند که همیشه در حال روشن و خاموش شدن هستند. ژن‌ها پروتئین را می‌سازند و پروتئین مسئول ساختار و شکل بدن شما هستند.
حالت پروتئین همان حالت زندگی است. اما اگر شما محیط خود را هر روز به همین شیوه تفسیر کنید، به همان افکار بیاندیشید، همان رفتارها را از خود نشان دهید، با همان احساسات زندگی کنید، پس همان ژن‌ها را روشن و بقیه را خاموش نگه می‌دارید. هورمون‌های استرس که تنظیم ژن‌ها برای ایجاد بیماری را مختل می‌کنند را به دور بیاندازید
سپس سوال این است که اگر محیط به ژن سیگنال بفرستد و محصول نهایی یک تجربه در محیط شما احساس نامیده شود. اگر شما هر روز با همان احساسات زندگی کنید، بدن شما بارها و بارها باور می‌کند که آن احساس در همان تجربه محیطی قبلی است و حالا شما به سمت یک سرنوشت ژنتیکی هدایت می‌شوید. پس آیا می‌توانید سیگنال ژن را پیش از ورود به محیط بفرستید؟
پاسخ کاملا مثبت است. زیرا وقتی شما شروع به درک یک احساس برانگیخته می‌کنید و آن را با یک مقصود واضح ترکیب می‌کنید و کاملا در لحظه حال قرار دارید، مغز و بدن شما تفاوت بین چیزی که در خارج و چیزی که در داخل می‌گذرد را متوجه نمی‌شوند.
بدن شما باور می‌کند که تجربه‌ای در محیط خارجی می‌فرستد که آن احساس را تولید می‌کنند و ناگهان هرچه احساسی که از یک پروسه درونی حس می‌کنید قوی‌تر باشد، بیشتر به فکر یا تصویر درون ذهن خود توجه نشان می‌دهید.
شما یک حافظه بلند مدت می‌سازید و حالا خیلی ناگهانی شروع به تنظیم منفی ژن برای بیماری و تنظیم مثبت ژن برای سلامتی می‌کنید و آن ژن شروع به ساخت پروتئین جدید می‌کند و آن پروتئین شروع به ساخت هورمون جدید یا یک ماده شیمیایی جدید یا حالتی از یک ماده شیمیایی جدید می‌کند که قرار است شروع کند به اثر گذاشتن روی سیستم‌های دیگر بدن.
بیماری مزمن و درمان از طریق ذهن
پزشکی ما برای بیماری مزمن بسیارعالی است. فرض کنید دست خود را می‌شکنید، آپاندیس دارید و قرار است یک درمان فوری دریافت کنید. بیماری مزمن نیازمند یک تغییر در سبک زندگی است که بدین معناست که باید شروع به انتخاب گزینه‌های متفاوت کنید.
شروع کنید به بررسی شیوه زندگی خود و تصمیماتی که می‌گیرید و افکاری که بدان می‌اندیشید و نحوه کنترل کردن احساساتتان و بنابراین زیبایی پشت همه این‌ها این است که درست مثل یک عفونت که در یک جامعه پخش می‌شود و باعث بیماری می‌شود.
زمانی که مردم شروع به نفوذ کنند و ذهن خود را روی آن متمرکز کنند، سلامتی و تندرستی می‌تواند به اندازه بیماری عفونی باشد و می‌بینیم که اتفاق خواهد افتاد و دارونماها، درست همانطور که می‌دانید از کار کردن در هر جایی از 10 درصد تا 100 درصد گسترده هستند.
در یک مطالعه افسردگی برای مثال 83 درصد یا 81 درصد افراد در یک مطالعه افسردگی که دارونما به آنها داده شده که به همان اندازه افرادی که به آنها داروی ضد افسردگی واقعی داده شده، شفا می‌یابند. اسکن‌های مغزی تغییر در مغز آنها قبل و بعد از آن را نشان می‌دهند. این بدان معناست که آنها تنها با فکرخود داروخانه ای از داروهای ضد افسردگی می سازند.
این کار شش هفته برای آنها طول می‌کشد. هشت هفته، هر روز با دریافت آن دارونما که این یک نکته مهم است. زیرا بیشتر مردم فکر می‌کنند: “تمام کارها را انجام دادم، تمرین کردم و یک بار مدیتیشن انجام دادم و حالا بیماری‌ام باید رفع شود”
حتی در مطالعه جدیدتری شش تا هشت هفته از دریافت دارونما نشان می‌دهد، هر بار آنها دارونما را دریافت می‌کنند به خود یادآوری می‌کنند که قرار است بهتر شوند. دارونما حالات عاطفی آنها را تغییر می‌دهد. دیر یا زود که وارد مرحله جدیدی از وضعیت خود می‌شوند و ممکن است برای افراد شش تا هشت هفته به طول بیانجامد تا هر روز کار خود را انجام دهند. سپس متوجه تغییرات قابل توجهی در سلامتی خود می‌شوند.
نتیجه گیری
بنابراین ما باید از مراحل فیلسوف به مبتدی و سپس به استادی برویم. از فکر کردن تا انجام دادن (برای تبدیل شدن) و زمانی که به آن نقطه رسیدید و تبدیل به یک ماهیت وجودی در شما شد و به چیزی که هستید تبدیل شد. سپس شما یک حالت درونی را به خاطر می‌سپارید که مستقل از محیط خارجی شماست. این زمانی است که شروع می‌کنید به اینکه در محیط یا در زندگی خود به استادی برسید.